Evangelium secundum Matthaeum 25,14-30
Sicut enim homo peregre proficiscens, vocavit servos suos et tradidit illis bona sua.
Pois será como um homem que, partindo em viagem, chamou os seus servos e lhes confiou os seus bens.Et uni dedit quinque talenta, alii autem duo, alii vero unum, unicuique secundum propriam virtutem; et profectus est statim.
A um deu cinco talentos, a outro dois e a outro um, a cada qual conforme a sua capacidade; e partiu em seguida.Abiit autem qui quinque talenta acceperat, et operatus est in eis et lucratus est alia quinque.
Logo, o que havia recebido cinco talentos foi negociar e ganhou outros cinco.Similiter et qui duo acceperat, lucratus est alia duo.
Do mesmo modo, o que havia recebido dois ganhou outros dois.Qui autem unum acceperat, abiens fodit in terram et abscondit pecuniam domini sui.
Mas o que havia recebido um foi, cavou a terra e escondeu o dinheiro do seu senhor.Post multum vero temporis venit dominus servorum illorum et posuit rationem cum eis.
Muito tempo depois, voltou o senhor daqueles servos e acertou contas com eles.Et accedens qui quinque talenta acceperat, obtulit alia quinque talenta, dicens: Domine, quinque talenta tradidisti mihi; ecce alia quinque superlucratus sum.
O que havia recebido cinco talentos aproximou-se e apresentou outros cinco, dizendo: Senhor, entregaste-me cinco talentos; eis que ganhei outros cinco.Ait autem ei dominus eius: Euge, serve bone et fidelis; quia super pauca fuisti fidelis, supra multa te constituam; intra in gaudium domini tui.
Disse-lhe o senhor: Muito bem, servo bom e fiel; já que foste fiel no pouco, confiar-te-ei muito; entra na alegria do teu senhor.Accessit autem et qui duo talenta acceperat et ait: Domine, duo talenta tradidisti mihi; ecce alia duo lucratus sum.
Chegou também o que havia recebido dois talentos e disse: Senhor, entregaste-me dois talentos; eis que ganhei outros dois.Ait illi dominus eius: Euge, serve bone et fidelis; quia super pauca fuisti fidelis, supra multa te constituam; intra in gaudium domini tui.
Disse-lhe o senhor: Muito bem, servo bom e fiel; já que foste fiel no pouco, confiar-te-ei muito; entra na alegria do teu senhor.Accedens autem et qui unum talentum acceperat, ait: Domine, scio quia homo durus es, metis ubi non seminasti et congregas ubi non sparsisti;
Por fim, aproximou-se o que havia recebido um talento e disse: Senhor, sei que és um homem severo, que colhes onde não semeaste e recolhes onde não espalhaste.Et timens abii et abscondi talentum tuum in terra; ecce habes quod tuum est.
Por medo, fui e escondi o teu talento na terra; aqui tens o que é teu.Respondens autem dominus eius dixit ei: Serve male et piger, sciebas quia meto ubi non semino et congrego ubi non sparsi?
Mas o seu senhor respondeu: Servo mau e preguiçoso, sabias que colho onde não semeei e recolho onde não espalhei?Oportuit ergo te mittere pecuniam meam ad trapezitas, et veniens ego recepissem meum cum usura.
Devias então ter colocado o meu dinheiro no banco, e ao voltar eu teria recebido com juros o que é meu.Tollite itaque ab eo talentum et date ei qui habet decem talenta.
Tirai, pois, o talento dele e dai-o ao que tem dez talentos.Omni enim habenti dabitur, et abundabit; ei autem, qui non habet, et quod videtur habere auferetur ab eo.
Pois a todo o que tem será dado, e terá em abundância; mas ao que não tem, até o que julga ter lhe será tirado.Et inutilem servum eicite in tenebras exteriores; ibi erit fletus et stridor dentium.
E ao servo inútil lançai nas trevas exteriores; ali haverá choro e ranger de dentes.
Reflexão:
A parábola convida a reconhecer que cada vida é uma semente de possibilidades confiadas para florescer. O dom recebido não é posse estática, mas impulso para criar, transformar e expandir. Aquele que esconde seu talento nega o movimento natural da existência, que pede risco, confiança e entrega. O progresso nasce quando a liberdade se une à responsabilidade. Frutos se multiplicam onde há coragem de servir com amor. A fidelidade não se mede pela quantidade, mas pela plenitude com que se partilha. Entrar na alegria do Senhor é reconhecer que a vida só se realiza no dinamismo da doação.
Versículo mais importante:
O versículo central e mais importante de Mateus 25,14-30 é aquele em que o Senhor reconhece a fidelidade do servo e o introduz na plenitude de sua alegria:
Matthaeus 25,21
Ait autem ei dominus eius: Euge, serve bone et fidelis; quia super pauca fuisti fidelis, supra multa te constituam; intra in gaudium domini tui.
Disse-lhe o senhor: Muito bem, servo bom e fiel; já que foste fiel no pouco, confiar-te-ei muito; entra na alegria do teu senhor.(Mt 25:21)
Este versículo resume o coração da parábola: a vida ganha sentido quando os dons recebidos são cultivados e entregues em serviço, conduzindo à comunhão na alegria eterna.
Leia também:
#evangelho #homilia #reflexão #católico #evangélico #espírita #cristão
#jesus #cristo #liturgia #liturgiadapalavra #liturgia #salmo #oração
#primeiraleitura #segundaleitura #santododia #vulgata
Nenhum comentário:
Postar um comentário